نالـۀ شهیــــــــد
   انجنیر حفیظ الله زریــر انجنیر حفیظ الله زریــر

                     شهیــــدم مـــن بخــــون رنگیـــن تن مــــن

                     میـــان خــون و خـا ک است مسکن مـــــن

                                               مـــرا تیـــــر ستــــم بـــر سینــه بنشست

                                               نهــــا ل قـــامتـــــم از بیــــخ بشکســـت

                      مثــا لــــی نـــو گـلی بـــوستـــــان بــــودم

                      چـــو شمــــع محفـــلی دوسـتـــان بــــودم

                                               وزیـــــده بـــــرســــرم بـــاد خـــــزانــی

                                               شـــــده خــامـــوش چـــراغ زنـــــدگانـی

                      غــــــزال مست بـــــودم در چـــــــراگــــاه

                      کــه نـاگـــه در ربـــود گــــرگــم شبــانگاه

                                               بســوخت آخـــــردریغــــا گلشـــن مــــن

                                              کــه تــوفــان بـــرده آخــر خــرمـن مـــن

                      گـــــرفتــــه دشــــمن سفـــــاک جــــانــــم

                      زده خنجـــــــربـــه مغــــز استخــــوانـــــم

                                               چــو ســــرو بــوستـــان بــودم زمــانی

                                               چـــرا ازمــن ربـــودنـــــد زنـــــدگـانی؟

                      بـــه عهــــد نـــوجــوانــی خـــاک گشتـــم

                      بــه تیــغ دشمنـــان صـــد چـــاک گشتــــم

                                              وطـن از خــون مـن رنگیــن شـــدی تــو

                                              چـــو مـــادر درغمـم غمگیـن شــدی تــو

                      زمیــن رنگیـــن زخـــون پــاک مـن شــــد

                      دریغــــا بستــــــرم گــــــورو کفــن شــــد

                                              بــــه امیـــد وطـــن مـــن زنـــــده بــودم

                                              کمـــربستـــــه بـــرایــش بنــــــده بــودم

                      بــــه سینـــــه آرزو بسیـــــــار داشتــــــم

                      چـــه زیبـــا قـــامت و رفتــــار داشتـــــــم

                                              چــومـن رفتــم شمـا یـان زنــده با شیـــد

                                              بــه دامــان وطـــن پــــأ ینــــده بـا شیــد

                      بهـــرمحفـــــل زمـــن یـــــادی نمــا یــــــد

                      بـــــرایــم رحمت ایــــــزد بخــــواهیــــــــد

                                              چــو مـــادر دیــــد مـــرگ نــوجــوان را

                                              بــه گــــــریــه انـــــدر آورد آ سمــان را

                      زسینــــه نــا لـه و فـــریــاد بــــدرکــــــرد

                      فلک را نـا لـه هـایش گــوش کـــــر کـــرد

                                              مکـــــن مـــــادر فغــــــــان و آه وزاری

                                              صبـوری پیشــــه کــن وبـــرد و بـــاری

                      «زریــر»ازچشـم خـود گـرخـون ببــــاری

                      نــــــدارد حـــا صلی جــــــزغـمگســــاری

                                              خــــداونـــــدا رحیـــــم ومهــــربـــــانـی

                                              حکیــــم وبــــا خبــــراز هـــــربیــــانــی

                       ببــــــالا آسمـــان پــــا یـــان زمیــن است

                       بـــــدرگاهت دُعـــــا ی مــن چنیـــن است

                                              بکـــــن رحمــــی بحـــا ل ابتــــــــر مـــا

                                              نجـات بخـش ازشـــرظــا لـم کشـور مـــا

                                  وطـــن فــــــرخنـــــده ومعمــــور بـــادا

                                  شهیـــــدان را روان پـــُــرنـــــور بــــادا

                                                                                     

                                                                                                                فرانسه شهر ستراسبورگ

       

   

             

 

 

 


April 13th, 2008


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان